Boek vs. Musical: The Lightning Thief; the Percy Jackson musical (Act 2)

Hallo mensen van planeet aarde! Welkom bij de tweede helft van mijn analyse van de Percy Jackson musical, waarin ik kijk of de musical trouw bleef bij het originele boek. Mocht je de eerste helft gemist hebben, klik dan HIER. Hier vind je ook meer informatie over hoe ik te werk ga. Maar nu alles gezegd is, laten we dan beginnen.

Lost! (Percy, Annabeth en Grover)

Voor de pauze, hadden de hoofdrolspelers het gevoel dat ze alles aan konden. Maar met dit lied komt je er meteen achter dat dit niet zo het geval is. Nadat ze hun vervoer hebben laten ontploffen (ik weet niet of dit voor het lied ook echt getoond werd) is het drietal verdwaald in het bos en komt alles naar boven wat er voor de rest nog mis kan gaan. Zoals dat monsters hun kunnen ruiken en ze zo kunnen volgen.

De muziek en zang geven een paniekerig gevoel aan waardoor je goed de emoties van de hoofdpersonen kunt voelen. Zelf is het één van mijn favoriete nummers, maar ik moet er niet naar luisteren als ik zelf paniekerig ben,

Het lied geeft goed aan dat het om kinderen gaat en dat ze door de volwassenen te weinig hulp krijgen om goed te functioneren. Een belangrijk aspect van het boek dat goed in dit boek wordt uitgelegd. Ook heeft dit lied twee verwijzingen naar andere gedeeltes in het boek. Zoals de roze poedel (ook al is het nu een eekhoorn, een roze hond is ook wel erg moeilijk om geloofwaardig over te brengen) en het lied eindigt bij hun aankomst bij Medusa. Deze verwijzingen blijven geweldig als je het boek al door en door kent!

My Grand Plan (Annabeth)

Wist je nog dat ik vond dat Annabeth in de eerste acte maar weinig in beeld was? Dat wordt door dit lied helemaal vergeven. Terwijl ze tot nu toe alleen werd vertoont als een stoere meid waar je niet tegen op komt, leer je haar echte zelf in dit lied kennen. Eigenlijk wordt al deze informatie verspreid over het hele boek wanneer ze Percy meer leert te vertrouwen. Maar ik ben juist heel blij dat alles vertelt wordt in dit solo nummer. Ze vertelt hoe graag ze zichzelf wilt bewijzen en dat iemand haar ziet staan nadat ze al haar hele leven wordt genegeerd door haar ouders. Dit is de reden waarom Annabeth graag meewilde op deze queeste.

De muziek keuze is erg elektronisch, soms zelfs alsof het computer geluiden zijn wat verwijst naar haar slimme persoonlijkheid.

Ze zingt naar Percy toe waardoor hij eindelijk Annabeth beter begrijpt. Ook heb ik een repetitiefilmpje gezien en het einde is zo prachtig! Wanneer Annabeth één van haar laatste zinnen zingt: Someone will notice... zet Percy een stapje naar Annabeth toe om te laten zien dat hij haar ziet staan. Annabeth stoere houding verdwijnt kort, wat haar breekbare kant laat zien voordat ze weer haar armen kruist en zingt: 'I've always been a tough girl.' Het is zo knap hoe deze twee zinnen zo goed hun relatie met elkaar uitlegt. Echt, petje af!

Drive (Percy, Annabeth, Grover en ensemble)

Weer een heerlijk uptempo nummer! De positieve sfeer is teruggekeerd, nu ze al van alles goed hebben doorstaan. Dit lied vertelt alle ''kleine questes'' voordat ze in Los Angeles zijn. Op een hele slimme manier hebben ze vier hoofdstukken kunnen samenvatten op een manier vol met entertainment. Zo komen ze langs de Gateway Arch, hebben ze een ontmoeting met Ares en komen ze langs het Lotus Hotel. Allerlei problemen waarvan ze goed afkomen. Ook wordt er een dam grap gemaakt wat eigenlijk uit het derde boek komt, maar ik denk dat de schrijvers wel wisten dat dit een fan favoriet is!

Een favoriet aspect van dit lied is dat het ensemble zoveel verschillende rollen in dit lied spelen. Ook al kun je ze niet zien, kun je goed in het lied herkennen dat ze iemand anders spelen.

The Weirdest Dream (reprise) (Percy, Onbekend and Kronos)

Het is een leuk aspect dat alle dromen van Percy worden gezongen. De lage muziek zorgt ervoor dat je aanvoelt dat er iets slechts staat te gebeuren. Je leert kleine dingen over het plottwist op het einde. Als boekenliefhebber weet je wat alle informatie betekent, maar als musicalkijker blijft het vaag genoeg om niet meteen de plottwist te raden. Erg slim gedaan!

The Tree on the Hill (Grover)

Met deze ballad kom je erachter wat Grovers reden was om mee te gaan op deze queeste. Naast om natuurlijk zijn beste vriend te helpen, wilt hij zijn zelfvertrouwen terug verdienen na wat er op zijn vorige queeste was gebeurt. Hij zingt op een prachtige manier wat er met Thalia is gebeurd. Het wordt goed duidelijk dat Grover zichzelf hiervoor nog steeds de schuld geeft. Zijn stem lijkt op elk moment te breken waardoor het een prachtig emotioneel moment wordt, wat goed bij deze situatie past.

Naast Grovers zang, hoor je ook het gezang van andere acteurs. Dit geeft mij de indruk dat ze het verhaal van Thalia ook uitbeelden. Om een plaatje bij deze aangrijpende gebeurtenis te hebben, maakt het lied nog emotioneler. Ik weet niet uit mijn hoofd of deze informatie in het boek verspreid is over meerdere hoofdstukken of dat het net zoals in dit lied in één keer wordt uitgelegd, maar de musical versie is hoe dan ook goed geslaagd.

D.O.A. (Charon en ensemble)

We zijn op het moment aangekomen dat het drietal is aangekomen bij de poort van de onderwereld. Dit kan beschouwd worden als een erg spannend gedeelte. Omdat deze musical ook gericht is aan kinderen, moesten ze dit op een goede manier zien te voorkomen. Dus wat hebben de makers bedacht? Verander het in een heerlijk disco nummer! De tekst is nog steeds spannend, maar er valt genoeg weg door de discomuziek. Ongeveer halverwege het lied wordt de muziek wel wat spannender om toch kort te laten zien dat er iets engs gaat gebeuren, maar verandert daarna snel weer terug naar de vrolijke discomuziek.

In het lied wordt vertelt dat zo onmogelijk de onderwereld weer levend kunnen verlaten. Dit wordt iets uitgebreider vertelt dan in het boek. Voor mij hoefde het niet zo uitgebreid, het kan nog steeds te veel spanning bezorgen. Maar het is wel een belangrijk stuk in het verhaal en aangezien ze elk belangrijk stuk zingend vertellen, snap ik de keuze voor dit lied.

Son of Poseidon (Percy, Annabeth, Grover en Ares)

Dit lied kun je opdelen in tweeën. Een reprise van Good Kid en een reprise van Put you in Place.

Het begint met de Good Kid reprise, waarin Percy eindelijk zichzelf accepteert als de zoon van Poseidon (begrijp je de titel van het lied al?). Ik vind het geweldig dat ze dit stuk vertellen met dezelfde muziek als Good Kid waarin Percy zichzelf nog niet goed genoeg vind. Prachtige symboliek!

Daarna komt het gevecht met Ares. Aangezien er in de eerste akte al bonje was met de dochter van Ares, is het super dat ze hetzelfde nummer gebruiken. Weer dezelfde symboliek gebruikt! Geen wonder dat ze deze twee gedeeltes in één nummer hebben gezet.

Last Day of Summer (Percy, Luke en ensemble)

De helden zijn terug in kamp halfbloed. Percy moet nu de keuze maken om terug te keren naar huis of om te blijven in het kamp. Hij praat er met verschillende mensen over. Eerst met Annabeth die ook twijfelt of ze terug naar huis wil. Na haar goede gesprekken met Percy gaat ze eindelijk weer eens nadenken of het de juiste keuze is om in het kamp te blijven. Dit is duidelijk een persoonlijke ontwikkeling, die kort aan bod komt terwijl het in het boek iets meer context heeft.

Daarna gaat Percy naar Luke en komt hij erachter dat Luke de verrader is. Ook hier wordt gebruik gemaakt van een reprise van Good Kid, maar Luke wilt juist geen Good Kid meer zijn. Nogmaals wordt het nummer gebruikt om het tegenovergestelde te vertellen. Het lied eindigt op een cliffhanger. Percy weet te veel over Luke dus Luke moet hier iets aan doen. Wat dit is, verklapt het lied niet. Als er niet nog een lied achter deze kwam, was het een erg naar einde geweest, zo angstaanjagend is het.

Bring on the Monster (Hele company)

Het laatste lied van de musical heeft een heel ander einde dan andere musicals. Je krijgt het gevoel dat er een vervolg komt. En die is er ook, maar in boekvorm. De kans is nihil dat er een tweede Percy musical komt, maar het is fijn om te weten dat het verhaal nog niet is afgelopen.

Het rocknummer geeft de gehele sfeer van de musical weer, met een krachtige boodschap: kom maar op met de wereld. Je krijgt er meteen een sterk gevoel van, als zij als halfbloeden de wereld aankunnen, dan kan de rest dat natuurlijk ook! Een ideale boodschap voor de kleinere kijkers, maar natuurlijk ook voor de rest van de kijkers!

________________

Is deze musical een goede adaption van het boek? Zeker weten! Ook al lag de lat al laag door de mislukte verfilming, hebben ze alles voor mij overtroffen. Ja, natuurlijk wil ik liever dat de leeftijden kloppen met het boek, maar met theater is het gewoon onmogelijk. Toch hebben de acteurs, schrijvers en de rest van het team er alles aan gedaan om trouw aan het boek te blijven. En deze instelling van deze mensen is alles wat we maar kunnen vragen. Filmmakers kunnen veel leren van deze musical!

Ik hoop dat jullie deze eerste blogpost over boeken en musicals leuk vonden! Ik hoop er meer in de toekomst te kunnen schrijven. Als jullie nog een boek weten waar een musical op gebaseerd is dan hoor ik dat graag!

Xx Merel