Hoe ik een lezer werd

Ik kom uit een familie vol met boekliefhebbers. Mijn oma en moeder lezen aan een stuk door. Mijn moeder leest romans en thrillers en mijn oma historische fictie. Mijn zus las veel toen ze jonger was en toen las ze vooral jeugdthrillers. Mijn vader leest niet zo vaak (alleen tekst/studieboeken zoals hij altijd grapt) maar als hij de tijd heeft neemt hij alle tijd om in de wonderlijke werelden van Dan Brown te stappen.

Ik herinner me nog van toen ik klein was dat er een roze legerkist op mijn kamer stond met allerlei prenten- en voorleesboeken. Ik vond het altijd geweldig als mijn moeder voorlas. Ik weet bijvoorbeeld nog dat ze van mij altijd uit Pluk van de Petterflet moest lezen en dan altijd dezelfde scène waarin mevrouw Helderder werd onder gepoept (Jep, mijn gevoel voor humor is altijd slecht geweest). Ook las ze vaak voor uit Het Grote Boek van Merel en uit Jip en Janneke. Ook was er een boek over beertjes en koosnaampjes waarvoor je je niet moet schamen en dat heb ik altijd met me meegenomen.

Op die leeftijd hadden mijn zus en ik altijd de keuze: of voorlezen of tv kijken. En hierbij geef ik toe dat toen ik klein was een kleine tv verslaving had, dus helaas was dat de optie die ik vaker koos dan voorlezen.

Dit hield gelukkig niet mijn liefde voor lezen tegen. Toen ik naar school ging, lag ik qua lezen altijd iets voor op mijn leeftijdsgenoten. Ik genoot van alle AVI boekjes en ik kon eindeloos in de bieb struinen, op zoek naar boekjes met leuke titels. Alles wat van de boekenreeks Maan Roos Vis was vond ik leuk.

Ook mocht ik vanaf dat moment elk jaar tijdens de Kinderboekenweek een boek uit kiezen. Daarvoor gingen we speciaal naar Dekker van de Vegt in Nijmegen en dat vond ik altijd een avontuur. In mijn herinneringen leek die plek altijd zo groot en bijzonder. (Nu ga ik er zo'n elke week heen en is dat gevoel helaas weggegaan). Ook hier koos ik mijn boeken op basis van de titels. Zo weet ik nog precies het moment dat ik het boek Poep op je Neus koos (Spot je al een patroon?) Ik was dol op dat boek en heb het meerdere keren gelezen. Ook was ik dol op het boek van Koen en Lot. Twee boeken lijken misschien niet veel, maar ze hebben toch beide een grote indruk op me gemaakt.

Mijn leesvaardigheid werd stukken beter en de volgende boeken waarvan ik weet dat ze speciaal voor mij waren, waren de Olijke Tweeling boeken. Het was mijn doel om ze allemaal te lezen. Dit is nooit gebeurd, maar ik kwam wel een heel end!

Toen ik weer wat ouder werd, waren alle boeken voor mijn leeftijd romantische boeken. En dat vond ik verschrikkelijk. Dus toen ging ik boeken lezen voor oudere kinderen met heftige onderwerpen. Denk aan de boeken van Caja Cazemier en Mirjam Mouse. Dit was mijn leessmaak voor vele jaren.

Tot mijn twaalfde las ik eigenlijk alleen in de zomervakantie. Maar toen kreeg ik voor mijn verjaardag het eerste deel van de Gone serie van Micheal Grant. Dit veranderde mijn leessmaak voorgoed. Deze boekenserie zat vol met bovennatuurlijke elementen en lugubere beschrijvingen en terwijl ik de grootste angsthaas ooit was (ben) kon ik niet stoppen met lezen. Ik vond ze geweldig! Ik las de hele serie bestaande uit 6 boeken in één jaar, wat destijds extreem veel was. Het was mijn introductie tot YA en fantasie en tot de dag van vandaag zijn dat nog steeds mijn favoriete genres.

In de brugklas ging ik veel met een meisje om die ook van lezen hield (en daarbij waren we waarschijnlijk de enige). Ze vond het altijd heel erg dat ik nooit Harry Potter en Percy Jackson had gelezen. Harry wilde ik wel een kans geven, aangezien ik de films zo goed vond, maar ik was ervan overtuigd dat ik veel te oud was om Percy te lezen.

Maar nadat ik erin faalde om Harry Potter te lezen, besloot ik om de eerste drie delen van de Percy Jackson serie toch bij de bieb te lenen en een kans te geven. En wat ben ik toch blij dat ik dat gedaan heb. Cue naar mij in Zuid-Frankrijk die het eerste deel maar niet aan de kant kon leggen en zelfs lopend door een dorpje het laatste hoofdstuk moest uitlezen. Deel 2 was ook verslonden binnen enkele dagen. Toen keerde ik terug naar Nederland waar ik meestal minder las. Maar dit keer was het anders en las is deel drie binnen een week uit. Toen deel 4. Toen deel 5. En toen de hele Helden van Olympus serie.

Vanaf dat moment bleef ik veel lezen, maar toch viel ik in een groot Percy Jackson gat. Om dit gat te vullen ging ik naar Youtube, waar ik filmpjes van Polandbananasbooks over Percy ging kijken. Zo ontdekte ik de Book community. Er kwamen opeens zoveel boeken in mijn leven die me fantastisch leken en zo groeide mijn boekencollectie en wensenlijst.

Op één moment wilde ik zelf meedoen aan de Book community en zo maakte ik mijn instagramaccount @blackbird.books. Een ideale push om meer te lezen. Ik ben nog steeds niet de snelste lezer en mijn boekenkast staat vol met ongelezen boeken, maar ik word er blij van en dat is wat telt.

Xx Merel